Je beroep is de ruggengraat van het leven, meende filosoof Friedrich Nietzsche. Bekende en minder bekende mensen vertellen over hun bijzondere werk of hobby en over hun leven in de Utrechtse regio. Hoeveel ruggengraat hebben deze professionals?
Naam: Marius Bauer
Leeftijd: 62 jaar
Eerste baantje: Stuurman bij het Waterbouwkundig Laboratorium in Wageningen
Beroep: Beeldend kunstenaar, schilder en tekenaar
Woon- en werkplaats: Utrecht stad
Burgerlijke staat: ongehuwd, alleenstaand
Grootste overtuiging: Het bijna tot plicht geworden idee dat men dromen moet waarmaken zou wel eens een recept voor nachtmerries voor het leven kunnen wezen.
Tip voor de mensheid: Vrede, maar niet tot ongeacht welke prijs. Peace in our time? Laten we het hopen.
Utrecht
Ik kwam in Utrecht wonen toen enkele singels werden gedempt, en zandvlakten werden aangelegd waar Hoog Catherijne vorm zou krijgen De stad verkeerde economisch gezien in zwaar weer. De toenmalige kunstacademie “Artibus” beleefde zijn nadagen. Nu is Hoog Catherijne deels afgebroken. De gedempte singels worden weer uitgegraven. Economisch gezien gaat het Utrecht goed, modern en kennisintensief. De oude kunstacademie heeft een opvolger: De HKU, een breed georiënteerde hogeschool die in vele disciplines, betreffende de kunsten en rondom de kunsten, onderwijst.
Cultuur
Wat de beeldende kunst aangaat: In de late middeleeuwen beroemd om boekenillustraties, daarna de Utrechtse school, Italisanten en in de vorige eeuw kende Utrecht zijn symbolisten, magisch realisten en surrealisten. Ik begon in de jaren 70 te schilderen in surrealistische trant in de periode dat het Surrealisme tegen het einde liep. De tentoonstelling van werk van Salvador Dali in Rotterdam sloot die periode af.
Creativiteit
Motieven en ideeën dienen zich aan tijdens mijn werk, het hardlopen, het luisteren naar muziek, na het bezoeken van tentoonstellingen. Ook een ruim beeldarchief kan ideeën opleveren. Dan komt het proces van uitkristalliseren, voorstudies, correcties nieuwe probeersels en tenslotte de uitvoering waarin alsnog van alles kan gebeuren. Lange tijd was voor mij het tekenen louter een middel dat dit proces ondersteunde. Ik tekende ook vaak direct op het paneel, als onderdeel van het opzetten van een werkstuk. Pas recent gingen tekeningen deel uitmaken van mijn oeuvre.
Inspiratie
De grond, de stenen, gras, en asfalt onder onze voeten, vóór ons de landschappen, stadsgezichten, bruggen, gave of verweerde muurpartijen, scheepswrakken, ruïnes, woeste landschappen, door de mens geordende landschappen schepen, havens en de zee en boven ons die mooie Hollandse luchten. Onuitputtelijke bronnen. Wat mij boeit, zijn de stad met haar rafelranden, de menselijke ingrepen in de natuur, de daaruit voorkomende contrasten en het onvermijdelijke verval dat aan elke menselijke ingreep en constructie ten grondslag ligt.
Politiek
De jaren van hegemonie van het neo-liberalisme hebben de verschillende politieke stromingen gereduceerd tot louter nuances op een onfeilbaar geacht marktmechanisme. De verbeelding aan de macht van de jaren 60 en 70 was niet echt wenselijk, het nagenoeg geheel ontbreken daarvan in het huidige tijdsgewricht is beangstigend. Laten we ons weer eens laten inspireren! Uitdagingen genoeg!
Inkt en Papier
Onuitputtelijk, en pure magie. Symbolen, strepen, punten en lijnen. Geordend en ongeordend, soms schijnbaar willekeurig dubbelzinnig, geheimzinnig. Zo ontstaan poëzie, partituren, libretto`s, proza en tekeningen. In ons hoofd horen we dan muziek, zien we landschappen, steden, menselijke drama’s! En niet alleen voor ons geestesoog of -oor, ook voor onze oren en ogen! We bouwen er theaters voor, schouwburgen, muziektempels. We vullen bibliotheken en musea. Met inkt en papier maak je met minimale middelen op soms raadselachtige manier de meest uiteenlopende vormen van kunst. Bij mijn werk spelen inkt en papier de rol van schets, voorstudie en van eindresultaat: tekeningen. Minimaal de middelen en schier eindeloos de vrijheid!
Toekomst
Na een lange tijd gekenmerkt door langdurige vrede, toenemende welvaart in ons omringende, relatief rustige, en redelijk homogene staten, staan we nu voor vele verschillende uitdagingen. Die periode van vrede heeft zolang geduurd dat we het als vanzelfsprekend zijn gaan zien. Optimisten menen dat oorlogen eigenlijk zaken van het verleden zijn. Helaas, het mooiste zouden we weleens achter ons kunnen hebben. Peace in our time? Laten we het hopen!